Stara Copia Robocza - Jestem tym za kogo sie mam czy jestem tym za kogo mnie maja?

Takie stare, tendecyjne pytanie, ktore mi sie wczoraj przypomnialo kiedy to czytalam artykul w czasopismie psychologicznym pod tytulem: "Jestem tym, kim chce" - K. Skarzynska.

Tak nie chce tu znowu wspomniec i wkrecic sie w delirium gombrowiczowego udupienia itp.

Pomyslalam jednak o "Przedwiosniu" Zerosmkiego gdzie bohater za wszelka cene niechcial byc podobny do swego ojca. Wniosek byl taki, ze jednak od genow sie nie ucieknie.
Koleznka mi powiedziala, ze w pewnym wieku choc bys niechciala zaczynasz upodabniac sie do swoich rodzicow.
Hmm...

No jak to jest z tym spostrzeganiem siebie przez siebie samego? Tacy wlasnie jestesmy jakimi sie widzimy?
Chyba odpowiedz jest prosta. Sami siebie nie mozemy spostrzegac obiektywnie.
WNIOSEK N°1- nie jestesmy takimi za jakich sie mamy. (Hmm...?)

A wiec jestesmy tacy jakimi nas widza?
Nie dokonca jest to prawda.
Wszystko zalezy od stopnia bliskosci z osoba, ktora nas ocenia.
Mysle, ze ocenic nas moga najtrafniej nasi przyjaciele. Przyjaciele tacy prawdziwi, idealni. Tylko oni moga powiedziec jacy naprawde jestesmy - WNIOSEK N°2 ...nd